11 listopada w Lubaczowie – Narodowe Święto Niepodległości

      Dla upamiętnienia powrotu Polski na mapy świata po 123 latach zaborów obchodziliśmy w naszym mieście Narodowe Święto Niepodległości. W 106. rocznicę odzyskania niepodległości podczas obchodów niepodległościowych w Lubaczowie odbyły się uroczystości patriotyczne, akademie, spotkania oraz uroczyste apele, w których udział wzięli przedstawiciele władz samorządowych, parlamentarzyści, przedstawiciele jednostek samorządowych oraz środowisk kombatanckich i organizacji społecznych, poczty sztandarowe, strzelcy, harcerze, zuchy oraz mieszkańcy. Miejskie szkoły i przedszkola przygotowały lekcje patriotyzmu, a w kościołach odprawiano msze święte w intencji Narodu i Ojczyzny.

      Główne obchody odbyły się w niedzielę 11 listopada przy Pomniku Niepodległości, gdzie w obecności licznych pocztów sztandarowych, tradycyjnie odśpiewano hymn państwowy, złożono wiązanki kwiatów i zapalono znicze. Z okolicznościowymi przemówieniami wystąpili: Teresa Pamuła - Poseł na Sejm RP, Zenon Swatek - Wicestarosta Lubaczowski oraz plut. Adam Antonik - Prezes Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej Koło Obwodu Lubaczów.

      Wręczono także Odznakę Honorową „Za Zasługi dla Związku Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych”, przyznawaną za wytrwałość i skuteczność w społecznym działaniu na rzecz rozwoju ruchu kombatanckiego i krzewienia jego pięknej tradycji. W tym roku uhonorowane zostały cztery osoby: Barbara Broź – Starosta Lubaczowski i Józef Słoniewski – członek Związku Kombatantów Rzeczpospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych z Koła Miejsko-Gminnego Lubaczów oraz Maria Mulak i Stanisława Knap – członkowie Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich Oddział Lubaczów.

      Spod pomnika w uroczystym pochodzie uczestnicy udali się do Konkatedry pw. bł. Jakuba Strzemię, gdzie odbyło się wspólne śpiewanie pieśni patriotycznych z chórem konkatedralnym, chórem Canzone, chórem dziecięco-młodzieżowym Canzonetta, Zespołem Pieśni i Tańca Kresy, zespołem Studio Piosenki oraz  zespołem Radość. Zgromadzeni w świątyni przyłączyli się do wspólnego śpiewania, a zanim słowo wstępne wygłosił ks. Józef Dudek, dzieci wykonały powstały przed sześciu laty utwór „Co to jest niepodległość”. Później w świątyni wybrzmiały znane wszystkim Polakom utwory: pieśń powstańcza „Marsz, marsz Polonia”, pieśni legionowe „Warszawianka” i „Wojenko, wojenko” oraz pieśni wojskowe „Przybyli ułani pod okienko”, „O mój rozmarynie” i „Szara piechota (Maszerują strzelcy)”. Zespoły we wspólnym koncercie wystąpiły pod dyrekcją Andrzeja Kindrata.    

      Tegoroczne obchody Narodowego Święta Niepodległości zwieńczyło nabożeństwo w intencji Ojczyzny i Polaków, pod przewodnictwem ks. biskupa dra hab. Mariusza Leszczyńskiego który podczas homilii wspomniał postać Biskupa Mariana Rechowicza, kierującego w latach 1974-1983 polską częścią archidiecezji lwowskiej z siedzibą w Lubaczowie.

Zobacz również:

Szkoła Podstawowa nr 1 im. gen. Stanisława Dąbka
Szkoła Podstawowa nr 2 im. Obrońców Lubaczowa
Miejskie Przedszkole nr 1 "Kraina Uśmiechu"
Miejskie Przedszkole nr 2 "Tęczowe Przedszkole"
Miejskie Przedszkole nr 3 "Wesoła Trójeczka"
Miejska Biblioteka Publiczna im. Władysława Broniewskiego

………………………………………………….

      11 listopada obchodzony jest w rocznicę odzyskania przez naszą Ojczyznę niepodległości po 123 latach niewoli austriackiej, pruskiej i rosyjskiej. Dzień ten został uznany za święto państwowe ustawą z 23 kwietnia 1937 r. o Święcie Niepodległości, ale uroczyste obchody odbywały się już wcześniej.
      Wybór daty Święta Niepodległości wiązał się z zakończeniem I wojny światowej w wyniku podpisania rozejmu w Compiègne 11 listopada 1918 r. W tym samym czasie Rada Regencyjna, organ władzy zwierzchniej Królestwa Polskiego, przekazała władzę wojskową i naczelne dowództwo wojsk polskich, jej podległych, Józefowi Piłsudskiemu, który dzień wcześniej powrócił do Warszawy z niewoli w Magdeburgu. Trzy dni później Rada powierzyła mu także władzę cywilną. Przyszłemu Naczelnikowi Państwa podporządkował się Tymczasowy Rząd Republiki Polskiej w Lublinie pod przewodnictwem Ignacego Daszyńskiego, działający od 7 listopada.
      Pierwszy raz odzyskanie niepodległości powszechnie upamiętniono 14 listopada 1920 r. W latach 1919 - 1936 obchody odzyskania niepodległości odbywały się zwykle w pierwszą niedzielę po 11 listopada i miały charakter wojskowy. W całym kraju odbywały się wówczas rewie wojskowe, msze święte za Ojczyznę i uroczystości państwowe. W Belwederze zaś organizowano ceremonie wręczania orderów Virtuti Militari za męstwo okazane w walce o wolność.
      Dzień 11 listopada formalnie uznano za datę odzyskania niepodległości w 1926 roku. Okólnik wydany przez prezesa Rady Ministrów Józefa Piłsudskiego ustanawiał ten dzień wolnym od pracy w administracji rządowej. Od tamtej pory marszałek Piłsudski co roku na placu Saskim w Warszawie dokonywał przeglądu pododdziałów wojsk i odbierał defiladę - ostatnią w 1934 r. na Polu Mokotowskim. W 1932 r. dzień 11 listopada stał się też wolnym od nauki.
      11 listopada w charakterze święta państwowego celebrowany był w dwudziestoleciu międzywojennym jedynie dwukrotnie - w 1937 i 1938 r. W pierwszym przypadku obchody uświetniło odsłonięcie pomnika gen. Józefa Sowińskiego w Parku Wolskim. Natomiast w 20. rocznicę odrodzenia Polski, w atmosferze nadciągającego zagrożenia wojennego, została zorganizowana wielka defilada wojskowa połączona z manifestacją poparcia narodu dla armii.
      Po wojnie zniesiono obchody święta z 11 listopada. Dopiero w 1989 r. Święto Niepodległości zostało przywrócone do swojej pierwotnej daty przez Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej ustawą z 15 lutego 1989 r. pod nazwą „Narodowe Święto Niepodległości”.