Uroczystości w rocznicę wybuchu II wojny światowej w Lubaczowie

       Podobnie jak przed rokiem pod pomnikiem płk. Stanisława Dąbka odbyły się 1 września obchody rocznicowe upamiętniające wybuch II wojny światowej. Uroczystości w 85 rocznicę wydarzeń z września 1939 roku w naszym mieście rozpoczęło złożenie kwiatów, wiązanek i zapalenie zniczy przez parlamentarzystów, przedstawiciele władz samorządowych, służb mundurowych, przedstawiciele organizacji kombatanckich, lubaczowskich szkół i instytucji, organizacji społecznych oraz strzelców, harcerzy i zuchów.  

      W trakcie uroczystości wręczone medale i oznaczenia pamiątkowe. Insp. ZS Eugeniusz Huk - prezes Związku Inwalidów Wojennych RP Oddziału Lubaczów został uhonorowany „Gwiazdą Galicy", nadawaną w uznaniu wybitnych zasług w dziele kultywowania tradycji podhalańskich formacji górskich. Z okazji przypadającej w tym roku 95. rocznicy założenia Związku Sybiraków w Polsce, odznaką honorową za zasługi dla Związku Sybiraków uhonorowani zostali: dziekan ks. Andrzej Stopyra, burmistrz Krzysztof Szpyt, wicestarosta Zenon Swatek, wójt Wiesław Kapel oraz kierownik WTZ Oleszyce -Izabela Krzaczkowska-Szychter. Dodatkowo „za zasługi dla Światowego Związku Żołnierzy Arii Krajowej" odznaczono Mieczysława Nazarko i Władysława Rebizanta.
      Tegoroczne uroczystości oficjalne zakończono mszą świętą w Konkatedrze, na którą zebrani udali się ulicami miasta w uroczystym pochodzie. 

1 września 1939 roku, o godz. 4.45, bez wypowiedzenia wojny, Niemcy zaatakowały Polskę na całej długości granicy między obydwoma państwami. Symbolicznym początkiem drugiej wojny światowej stał się ostrzał polskiej składnicy tranzytowej Westerplatte w Gdańsku przez pancernik „Schleswig-Holstein”. Żołnierze polscy, mimo ogromnej przewagi agresora, od początku stawiali bohaterski opór. Już o godz. 4.40 niemieckie lotnictwo rozpoczęło bombardowanie Wielunia, a o 4:43 również Tczewa. Jeszcze przed godziną czwartą, o godz. 3.14 w okolicach Rybnika pojawiło się 30 niemieckich czołgów. Na północy uderzenie niemieckich wojsk pancernych doprowadziło do rozbicia części wojsk Armii „Pomorze” w Borach Tucholskich oraz, mimo początkowego sukcesu pod Mławą, Armii „Modlin”. Znaczący sukces lokalny zanotowała natomiast na zachodnim odcinku frontu Wołyńska Brygada Kawalerii, która 1 września w bitwie pod Mokrą zadała duże straty niemieckiej dywizji pancernej. Na południowym zachodzie w pierwszych dniach wojny Niemcy zmusili do odwrotu Armię „Kraków”, zajmując Śląsk, i przekroczyli Karpaty, odrzucając słabą na tym odcinku obronę polską. Po wycofaniu się ze Śląska regularnych oddziałów WP do walki z Niemcami przystąpiła miejscowa samoobrona, stanowiąca prawdziwą „sól ziemi czarnej”, złożona z dawnych powstańców śląskich i harcerzy, broniła m.in. Katowic i Chorzowa. Przełamanie przez Niemców obrony granic spowodowało odwrót wojsk polskich na całym froncie. Niemcy uderzyli również na jednostki WP broniące pod dowództwem płk. Stanisława Dąbka rejonu Gdyni. Po utracie największego polskiego portu Polacy bronili się na Oksywiu, spychani w zaciętych walkach w kierunku morza. W pierwszych dniach wojny niemieckie bomby spadły na ponad sto pięćdziesiąt polskich miast i miasteczek.